بررسی فرم و هارمونیِ قطعه‌ی نی‌نوا

چکیده هدف این مقاله، بررسی فرم و هارمونی در قطعه‌ی نی‌نوا اثر حسین علیزاده است. برای تجزیه و تحلیل فرمِ نی‌نوا، ابتدا فرم کلّی هر قسمت بررسی شده است و پس از آن به طبقه‌بندیِ جمله‌ها یا انگاره‌های ریتمیک و ملودیک هر قسمت به صورت جداگانه پرداخته‌ایم. به علاوه، در صورت انطباق فرم قسمت‌های مختلف با یکی از فرم‌های کلاسیک، این انطباق بررسی شده است و سپس جمله‌ها، واریاسیون آنها و انگاره‌های ملودیک و ریتمیک به صورت جداگانه مورد مطالعه قرار گرفته و تقسیم‌بندی شده‌اند. در ضمن، این انگاره‌ها در صورتی که با موتیف‌های موجود در ردیف تشابهی عینی یا با اندکی تغییر داشته‌اند، مورد بررسی قرار گرفته‌اند. هم‌چنین چگونگی استفادة آهنگساز از ترکیب‌های مختلف موتیف‌های ذکرشده در اثر، مورد مطالعه قرار گرفته است. در بررسی هارمونی، با در نظر گرفتن محدودة ملودیک هر گوشه در مُدِ آن دستگاه و با استفاده از پلان‌های تُنالِ به دست آمده از چندین قسمت از اثر، به چگونگی انتخاب هارمونی اثر و هم‌چنین موارد استفاده از آکوردهایی که بر اساس فواصل سوم(هارمونی تیرس) یا چهارم(کوارتال) هستند، می‌پردازیم. هم‌چنین خواهیم دید که آهنگساز در طول اثر، یک آکورد را به تناوب مورد استفاده قرار داده است و این آکورد، به نوعی نقش فرود به محدودة درآمد دستگاه نوا را ایفا می‌کند.